บันทึกผลการทำกิจกรรม_บทที่ 7
กิจกรรม บทที่ 7 กิจกรรมที่เนื่องกับการใช้คำภาวนา
นับว่ายากสำหรับกิจกรรมที่จะทำให้เนื่องกับคำภาวนา นอกเสียจากว่าต้องภาวนาบ่อย ๆ ภาวนาไปเรื่อย ๆ ไม่เลือกเวลา ไม่เลือกสถานที่ เท่าที่ทำได้เห็นจะเป็นการให้เทคนิคในการภาวนาหรือเทคนิคที่จะอยู่กับคำภาวนา แต่จะต้องเข้าใจก่อนว่าคำภาวนานี้จะไม่อยู่กับเราตลอดไป คำภาวนาจะไป ๆ มา ๆ และในที่สุดมักจะหยุด เงียบ แต่เบาสบาย แม้นไม่มีคำภาวนาแต่จะมีรอยที่คำภาวนาผุดขึ้นมาอยู่ข้างใน
สำคัญคือการภาวนาไม่ใช่การท่อง ท่องเหมือนท่องสูตรคูณ เหมือนนกแก้วนกขุนทอง แต่การภาวนาเหมือนการนึก นึกในใจ นึกไปเรื่อย ๆ นั่นแหละ
เทคนิคที่ใช้แล้วได้ผล คือ ทำความรู้สึกเหมือนมีคนภาวนาคำว่า "สัมมาอะระหัง" อยู่ในท้องของเรา เหมือนเราได้ยินเสียงภาวนาขึ้นมาจากข้างใน ทำความรู้สึกกับข้างในทีไรได้ยินทุกที ซึ่งจริง ๆ ก็คือเรานึกนั่นเอง แต่นึกด้วยใจ ไม่ได้ใช้สมองนึก ไม่ได้ใช้สมองท่อง ทำอย่างนี้จะทำให้ใจเกาะอยู่กับกลาง ความสงบจะมาเร็ว
แต่ถ้าเงียบคำภาวนาแล้วรู้สึกสงบ สบายอยู่ข้างในเงียบ ๆ ละก็อย่าฝืนภาวนาอีก หรือถ้าภาวนาแล้วอึดอัดก็ให้หยุด อย่าฝืนภาวนาต่อไป แต่ให้ลองทำเทคนิคอย่างที่บอกไว้ดู ในที่สุดจะสัมผัสหรือรู้สึกได้ถึงสถานีหรือ ต้นกำเนิดของเสียงภาวนา นั่นแหละศูนย์กลางกาย สำคัญที่สุดทีเดียว
คำสั่ง : ให้บันทึกผลการทำกิจกรรม เป็นเวลา 1 สัปดาห์ แล้วเลือกลงช่องความถี่ที่ได้ทำกิจกรรมนั้นๆ