7. บทส่งท้าย (37:37)

คำสอนยาย หมวดปกิณกะ : 184) รักษาใจไว้ดีกว่า

   เหตุการณ์ต่าง ๆ มีดี มีเสีย โลกเราก็เป็นอย่างนี้มานานแล้ว บางช่วงก็ยินดี ร่าเริง บางช่วงทุกข์  เครียด กังวล สับสน โลกจะเป็นอย่างไรก็ช่างเถิด อย่าไปกังวลกับมันนักเลย รักษาใจเราไว้ดีกว่า อย่าไปคิดในสิ่งที่ไม่ดีแม้เป็นเรื่องของคนอื่น ถ้าขืนไปคิด มีแต่จะเข้าตัว เสียอะไร เสียได้ เสียไป แต่อย่าให้ ใจเสีย

 

17 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2525

คำสอนยาย หมวดปกิณกะ : 185) คิดได้บ้างไหม

    เมื่อยายเด็ก ๆ ยายเดินตามหลังแม่ แล้วก็นึกในใจว่า เมื่อยายแก่แล้วอย่าได้ลำบากเลย คนทุกวันนี้จะรู้จักคิดบ้างไหมนะ ที่ลำบากทุกวันนี้เพราะบาปมันท่วมหัว เห็นแล้วจะคิดได้บ้างไหมนะ

25 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2525

คำสอนยาย หมวดปกิณกะ : 186) อย่าดูถูก

    เวลาเราไปเจอคนจน คนขอทาน คนชั้นกลาง คนรวย เศรษฐี เราอย่าไปดูถูกเขานะ สมัยยายอยู่นครชัยศรี มีขอทานมาขอข้าวเปลือก ยายก็ให้ข้าวเปลือก ขอข้าวสาร ยายก็ให้ข้าวสาร

 

10 กันยายน พ.ศ.2535

คำสอนยาย หมวดปกิณกะ : 187) พอดี พอดี

    การจัดอาหาร หรืออะไรก็แล้วแต่ มากเกินไปก็ไม่ดี น้อยเกินไปก็ไม่ดี ต้องให้พอดี ๆ เอาพอดี ๆ ถึงจะดี

ไม่ได้บันทึกวันที่

คำสอนยาย หมวดปกิณกะ : 188) มนุษย์ประเสริฐสุด

    มนุษย์เรานี่เก่งนะ ใครจะเก่งเท่ามนุษย์เป็นไม่มี เหล็กทั้งท่อนยังเอาไปลอยบนน้ำได้ เกิดเป็นมนุษย์นี่ประเสริฐสุด ใครจะเก่ง จะประเสริฐเท่ามนุษย์นี่ เป็นไม่มี

1 ตุลาคม พ.ศ.2535


ที่มา : จากหนังสือคำสอนยาย ฉบับรวมเล่มและภาพ

ภาพประกอบจาก : http://ecards.dmc.tv/


Complete and Continue