คำสอนยาย หมวดตน : 1) พิจารณาตนเอง 

    ก่อนนอน ให้พิจารณาธรรมะให้ละเอียดก่อนแล้วค่อยนอน เริ่มต้นจากดูการกระทำของตัวเราเองทุกอย่าง ตั้งแต่เช้าจรดเย็น เริ่มตั้งแต่ตื่นนอน กินข้าว ทำงาน นั่งธรรมะ รักษาศีล ทำทาน ดูว่าเราทำบุญมากน้อยแค่ไหน ทำกรรมอะไรไว้บ้าง แล้วตั้งใจให้ดี เวรกรรมต่าง ๆ พยายามละเสีย อย่าให้ติดตัวเราไป แม้ชั่วคืนเดียวก็ตาม

    พิจารณาละไปเรื่อย ๆ ละเวร ละกรรม ละความชั่วทุกชนิด ละความบกพร่องในการประพฤติปฏิบัติธรรม ให้พิจารณาแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น ละความชั่วให้หมด แล้วคิดปรับปรุง ทำแต่ความดีตลอดไป ทำอย่างนี้

ทุก ๆ วัน เพราะชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเรา ต้องเอาแต่บุญล้วน ๆ

31 สิงหาคม พ.ศ.2519

คำสอนยาย หมวดตน : 2) พิจารณาด้วยธรรมะ 

    เมื่อมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับตัวเรา ต้องเอาธรรมขึ้นมาพิจารณาเสมอว่า เป็นอย่างไร อย่าให้เราหลงเพลิดเพลินไปตามกิเลส เดี๋ยวเราจะเป็นเหยื่อของกิเลสเปล่า ๆ ต้องพยายามตรึกอยู่ในธรรมะตลอดเวลา เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น ปัญญาที่เกิดจากการนั่งธรรมะจะช่วยให้เรารู้ในสิ่งที่ถูกต้องมากที่สุด วันหนึ่ง ๆ ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็อาทิตย์ เดี๋ยวเดือนเดี๋ยวปี ลองพิจารณาดูเถิดว่าเวลาล่วงไป ๆ เราทำอะไรบ้าง

    เราต้องพิจารณาอยู่เสมอว่า เราดำเนินชีวิตตาม จุดมุ่งหมายของเราหรือเปล่า ? เราควรทำสิ่งใดบ้าง ? ควรเว้นสิ่งใดบ้าง ? การกระทำครั้งนี้ เหมาะสมกับตัวเราและฐานะเราแล้วหรือ ? ต้องพิจารณาอยู่เสมอ อย่าได้หลงตัวเอง

ไม่ได้บันทึกวันที่

คำสอนยาย หมวดตน : 3) เอาตัวเองให้รอดก่อน 

    ตัวเราก็เหมือนลูกไก่ ยังไม่สามารถพ้นปากเหยี่ยวปากกาไปได้หรอก พยายามเอาตัวเองให้รอดก่อน แล้วจึงคิดไปชักชวนคนอื่น และเป็นห่วงคนอื่น

    ยายออกจากบ้านมา ไม่เคยคิดถึงบ้านเลย ไม่เคยกลับบ้านเลย จะกลับก็เมื่อแม่ตาย ไปเผาแม่ พอกลับถึงบ้าน สมบัติของยาย ยายก็แบ่งให้คนอื่นเขาหมด ที่นา 15 ไร่ให้น้องสาว เพราะเขาดูแลแม่ ที่นา 20 ไร่ให้พระน้องชาย ท่านจะได้ไม่ลำบาก

16 พฤษภาคม พ.ศ.2524

คำสอนยาย หมวดตน : 4) พึ่งตนเอง

    คุณยายปรารภกับตัวเองว่า หมดทั้งโลกทั้งธรรม จะหวังพึ่งคนอื่นไม่ได้ ต้องพึ่งตัวเราเอง พึ่งคนอื่นไม่ได้เลย

24 พฤษภาคม พ.ศ.2524

คำสอนยาย หมวดตน : 5) วิธีแก้ทุกข

    เวลามีทุกข์ให้สวดมนต์เยอะ ๆ นั่งภาวนาสัมมาอะระหังให้มาก ๆ ไม่มีใครช่วยเราได้เท่ากับตัวเราเอง

27 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2525