คาถา “ร่วงมะมวง”
ข้าวเหนียวมูนต้องมาแล้วหละ........
เรื่องกตัญญูต้องบูชาครู
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้นำเรื่องในอดีตมาสาธกดังนี้...
ในอดีตมีบุรุษจัณฑาล เป็นคนขยันขวนขวายหาความรู้
จนได้วิชา “ร่วงมะม่วง” คือเรียกผลมะม่วงรสเลิศ
ให้ร่วงหล่นจากต้นได้ จึงอาศัยวิชานี้ขายมะม่วงเลิศรส
เลี้ยงครอบครัว

ต่อมามีชายหนุ่มได้ทานมะม่วงนี้
รู้ทันทีว่าไม่ใช่มะม่วงธรรมดาตามธรรมชาติ
จึงตามมาดูที่บ้านพ่อค้าก็พบว่าเป็นวิชาร่วงมะม่วง
ของพ่อค้านั้นเอง ชายหนุ่มอยากได้วิชาจึงขอฝากตัว
เป็นศิษย์

แต่ทว่าเพียงพ่อค้าเห็นหน้าชายผู้นี้ก็รู้ด้วยลักษณะว่า
เป็นคนพาลสันดานชั่วจึงปฏิเสธไม่รับเป็นศิษย์
ชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ไม่เลิกล้มความคิดจึงหาทุกวิถีทาง
จนพ่อค้าใจอ่อนสอนวิชาให้

เมื่อเรียนจบหลักสูตร ก่อนจากกันอาจารย์ได้ทิ้งคำเตือน
สติไว้ว่า...“เจ้าจงจำไว้ให้ดีนะ วิชานี้มีค่ามหาศาล
หากกาลภายภาคหน้าเจ้าได้แสดงต่อพระพักตร์พระราชา
ลาภสักการะจะเกิดมากมาย แต่ทว่า..เจ้าจงอย่าลืม
เป็นอันขาด เมื่อพระราชาทรงสอบถามถึงอาจารย์
เจ้าจงบูชาครูวิชานี้ให้จงดี อย่าได้ปกปิดเป็นอันขาด
มิฉะนั้นวิชานี้จะเสื่อมลงทันที”

และเวลาที่ได้แสดงต่อหน้าพระราชาก็มาถึง
พระราชาได้เห็น ได้เสวยก็รู้สึกชอบพระทัย
จึงตรัสถามว่าเจ้าเรียนมาจากผู้ใด
ด้วยความอายที่ได้วิชามาจากจัณฑาล จึงพูด
โกหกทำให้วิชาเสื่อม ไม่สามารถร่ายวิชาได้อีก
เมื่อพระราชาอยากเสวยมะม่วงทิพย์อีก ชายหนุ่ม
ไม่สามารถร่ายวิชาได้ เพราะไม่เคารพบูชาครู
ชายหนุ่มไม่สามารถโกหกต่อไปได้อีก จึงได้บอก
ความจริง แต่ก็ไม่สามารถเรียกวิชากลับมาได้อีกแล้ว

จากชาดกเรื่องนี้ คนพาลมักห่วงเรื่องหน้าตาและเชื่อเสียง
มากกว่าห่วงเรื่องคุณธรรม แต่ในหมู่บัณฑิตด้วยกัน
กลับมองเรื่องคุณธรรมเป็นใหญ่กว่าเรื่องหน้าตาชื่อเสียง
เรื่องความกตัญญูเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในการสร้างบารมี
มีผลต่อปัญญาโดยตรง หากมีความกตัญญูไม่มากพอเผลอ
ลบหลู่ครูอาจารย์ กระทั้งนำเรื่องผิดพลาดแม้เล็กน้อย

ของครูยกขึ้นมาโดยมองข้ามพระคุณตั้งมากมายไปหมด
ตัวอย่างของผู้มีปัญญาเป็นเลิศ อย่างเช่นพระสารีบุตร
ท่านเป็นผู้มีความกตัญญูรู้คุณ เช่น รู้คุณของราธพราหมณ์ที่เคยใส่ข้าวให้หนึ่งทัพพี ด้วยนิสัยรู้คุณคนนี้ ทำให้ท่านมี
ปัญญาตรองตามคำสอนของครูได้มากที่สุด

คนมีปัญญาพึงระลึกถึงคุณผู้มีพระคุณ
ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี
คนดีต้องมีความกตัญญู

#ข้าวเหนี่ยวมะม่วง ในสมัยพุทธกาลมีมั้ยนะ
แต่วิชา “ร่วงมะม่วง” มีนะ
ที่มา จากหนังสือชาดก วิถีนักสร้างบารมี หน้า 98-100
(อ่านเนื้อเรื่องฉบับเต็มได้ในหนังสือค่ะ)

ช่องทางติดต่อ

โทร 095-519-1911